سرقت پول - فصل 4 (2020)

La Casa de Papel (Season 4 Complete)

وقتی سريالی به فصل چهارمش می‌رسه، انتظار داريم که نسبت به قبل پيشرفت‌هایی داشته باشه. اپيزود پايانیِ فصل سوم به نظر می‌رسيد که شروع پيشرفته؛ شروع پرداختن به عواقب؛ عواقب شليک آر پي جي توسط توکيو به پليس و بررسی ضربه‌های روحی‌ای که از شکستنِ کدهای اخلاقيش به دست اومده؛ عواقب اينکه دالی‌ها ديگه رابين هود نيستن و می‌تونستن باعث کشته شدنِ چند نفر بشن. اما در همون پنج دقيقه‌ی اولّ قسمت اول اين فصل، توکيو با کاری که کرده به آسونی و بدون درگیری ذهنی کنار مياد و تظاهرکننده‌ها هم که انگار چشم و عقل ندارن که اين گروه برخلاف آرمان‌هاشونه، به تظاهراتشون ادامه می‌دن. صحبت‌های توکيو روی تصوير هنوز هم آزاردهنده است؛ در جايی از داستان، قراره که مثلاً پروفسور احساساتشو از دست بده. کارگردانی انقدر ضعيفه که نمي‌تونه اين مهم رو روی تصوير نشون بده؛ براي همين از توکيو مي‌خواد که رک و پوست کنده، حال روحيِ پروفسور رو توصيف کنه (نقض اصل نگو، نشون بده). بدتر اینکه ما روی تصویر می‌بینیم که پروفسور هنوز احساس داره؛ اگه پروفسور احساس نداره؛ چرا باید بخواد راکِل رو نجات بده؟ می‌تونه اون رو به حال خودش بذاره و نقشه‌اش رو بدون مشکل ادامه بده. با اينکه شخصيت آليسيا بالاخره شخصيت قابل درک‌تری ميشه و با اينکه سکانس‌های قابل توجهی مثل در آغوش گرفته شدنِ راکل توسط يه زن پير و البته تظاهرکنندگان هم در سريال پيدا مي‌شن، اما ضعف‌های پر تعداد سريال رو نمی‌پوشونن.